Verdriet als raadgever

Zonder het door te hebben, krijgen we regelmatig kadootjes van onszelf. In de vorm van emoties zoals verdriet, boosheid of angst. Onze raadgevers.

Vaak worden die emoties ervaren als ongewenst. En wordt tegen die emoties gevochten. Of ze worden vermeden of genegeerd. We proberen ze niet te voelen. Zo creëren we de ideale voedingsbodem voor stress, burn out en overspannenheid.

Maar laten we wel wezen. Er is niets mis met jezelf zo nu en dan klote voelen. Het is de normaalste zaak van de wereld. Jezelf klote voelen is een manier van je lijf je om jou te vertellen wat belangrijk voor je is. Je verdriet vertelt je waar je ooit vreugde uit haalde. Geniet van je verdriet! Verdriet maar ook boosheid en angst zijn bronnen van inspiratie en groei. Onze raadgevers.

Geef je emoties de ruimte. Verwelkom ze zoals Rumi in De Herberg.

“Het probleem is niet het probleem. Hoe je ermee omgaat is het probleem.”
Virginia Satir

“Hoe dieper het lijden je wezen splijt, des te meer blijdschap past er in je.
Moest de roemer die jouw wijn omvat daartoe niet eerst smelten in het gloeiendhete glasblazersvuur?”
Khalil Gibran in ‘De Profeet’

De herberg

Rumi

Dit mens-zijn is als een herberg
Elke ochtend nieuw bezoek

Een vreugde, een inzinking, iets vervelends,
een absoluut besef komt als een ongenode gast

Verwelkom ze, ontvang ze allemaal gastvrij!

Zelfs als er een menigte verdriet binnenstormt
die met geweld al je bezit je huis uitveegt,
behandel dan toch elke gast met eerbied.
Misschien komt hij de boel ontruimen
om plaats te maken voor een nieuwe vreugd.

De donkere gedachte, de schaamte, het venijn,
ontmoet ze bij de voordeur met een brede grijns
en nodig ze binnen in jouw huis.

Wees blij met iedereen die komt,
gene zijde heeft ze stuk voor stuk gestuurd,
om jou als raadgever te dienen.